CopyPaste

hindi po sa akin to.. nabasa ko lng po sa blog ni "shel" n friend ni "keno" haha naastigan lng ako

-----isang gabi.. usapang lalake..

*sindi ng yosi*

*hithit*

*buga*

Musta na, pare? Ako, okay lang. Eto.
Nagmumuni-muni. Nag-iisip.
Minsan talaga may mga bagay na hindi
ko
maintindihan. Ewan ko ba.

*hinga ng malalim*

Bakit ba ganun pare, ilang beses ko na
pinag-aralan pero lagi na lang
lumalabas na parang kahit 'sang anggulo
mo
tingnan, hindi nagiging
patas para sa mga lalake ang ilang
bagay
pagdating sa pagmamahal.

*tingin sa stars*

Minsan naiisip ko, alam kaya ng mga
babae ang
hirap ng lalake na gumawa ng first move
para
magtapat ng pagmamahal? E yung hirap
na
dinadaanan sa panliligaw at pagsuyo sa
mahal
nya? Ang feeling ng masaktan pag
nabasted?

Malamang-lamang siguro, hindi ano.
Wala naman
yata silang alam sa mga paghihirap
naten e.
Ang alam lang ata nila e mamili,
manakit, at
magsaya. Tingin mo?

*tingin sa malayo*

Lagi naman ganun. Una pa lang, lalake
na ang
naghihirap. Hassle saten ang panliligaw
pero
bago pa yun, kung ano pang diskarte ang
gagawin
naten para masabi naten sa kanila na
mahal natin
sila. Alam kaya nila yun? Mahirap
magsabi na
mahal mo na yung babae, diba? Tapos
liligawan
pa naten. Patutunayan na mahal nga
sila.
Susuyuin to-the-max.

Maghahatid sa bahay, tutulungan,
sasabayan,
pakakainin, pagtyatyagaan, lahat na.
Kulang na
lang e pagsilbihan mo nang walang
sahod.
At ano ang kapalit? Well, depende sa trip
nila.

Oo tol, sa trip lang nila. Wala silang pake
kesehodang mahal natin talaga sila.
Basta ang alam nila, pag di nila tayo
trip,
isang malaking HINDE ang makukuha
naten,
kahit umiyak pa tayo ng dugo o lumuhod
sa mga
asing buu-buo.

Para lang silang namimili ng damit na
di man lang sinusukat bago ayawan.
Kaya kahit mahal na mahal na mahal na
mahal
natin, sorry tayo. Hindi nila alam kung
mahal mo
sila. Kailangan mong maabot ang
kanilang mga
standards o uuwi ka lang na badtrip,
iiling-iling, at minsan, luhaan.


Wala tayong magagawa, marami silang
alibi.
"Hindi pa 'ko ready eh..",
"Sorry pero I think we should just be
friends..",
"Ha? Uhhmm.. nagpapatawa ka ba?
Hahahaha.."
"Better luck next time na lang muna,
okay lang?",
"Give me a decade. Pag-iisipan ko
muna..",
"Para lang kitang kapatid e..", yaddah
yaddah.

Isang
malaking pagsasaklob ng
langit at lupa 'yon para saten.


*kuha ng bote ng beer*


*lagok*


*lunok*


At hindi lang 'yon tol. Sa pre-relationship
stage pa lang yon. Pag
sinagot na nila tayo, satin pa rin ang
hassle.
Tayo daw ang mga
lalake kaya tayo ang hahawak ng
relasyon. Tayo
ang aayos kung may
gulo; tayo ang dapat magpapakabait;
tayo ang
magtatyaga; tayo ang
magiging devoted at faithful; tayo, tayo
tayo.


Sila? Ummm? Teka, isipin ko.


Ayun. Sila ang magsasabi kung anong
oras kayo
dapat magmeet; sila ang
magtetext ng mga mushy at kabalbalang
texts;
sila ang magdedemand
sayo ng kung anu-ano; sila ang
magbabawal; sila
ang magsasabi kung
kelan ka dapat mag-shave, kung kelan ka
pwedeng
tumawag sa bahay
nila, kung kelan sila di dapat bad tripin
dahil
meron sila, at kung
kelan ka korni. Ewan. Ganun ata talaga.


*kuha ng bote ng beer*


*lagok*


*lunok*


Hindi pa yun tapos pare, dahil dapat tayo
ang
bahala kung ano ang
magiging takbo ng relasyon. Pag
maganda, edi
okay. Pag may problema,
kasalanan naten. Haay buhay. Minsan
talaga kung
tutuusin sakit sila
ng ulo. Kaya lang mahal naten kaya di
na natin
iniintindi yun.


*hinga ng malalim*


Pero alam mo tol, feeling ko mas sincere
pa tayo
magmahal sa kanila.
Alam mo yun, iba tayo magmahal e.
Hindi lang
parang laru-laro lang.
Seryoso...


Malas lang di lahat ganyan....
kya laking lugi na nung natitirang matino...